Ondernemer in beeld | V.O.F. Vijverberg
15 april 2024 | Door: Jelena Bajic
Twintig jaar terug werd Sander Vijverberg van Westlander ineens Hoeksche Waarder. “Maar ik zou niet meer terug willen”, klinkt het overtuigd op een vrijdagmorgen aan de koffie. In Strijen kreeg hij de kans om een melkveebedrijf neer te zetten naar z’n eigen ideeën. Groot, met 150 koeien en 100 stuks jongvee, maar vooral vergaand geautomatiseerd, waardoor Sander het met hulp van vrouw Marianne bijna in z’n eentje af kan.
En nee, dat betekent geen extreem lange dagen. “Hoe laat ik ‘s morgens begin? Rond een uur of half zeven, zeven uur. Alleen de zaterdag is een drukke dag, met het sporten van de kinderen. En ik ben zelf KNVB-scheidsrechter in Zuid-Holland. Ach, je kunt wel werken totdat je er bij neer valt, maar daar ga je niet méér mee verdienen.” Naast het bedrijf zijn er ook nog meer leuke dingen.
Innovatie
Het zijn vooral de machines die het werk doen op het 69 hectare grote bedrijf aan de Kooilandsedijk. Het melken gaat met drie melkrobots, de anderhalf, twee uur per dag voeren is verleden tijd dankzij een vector voerrobot. Ook zijn we ruim twee jaar geleden volgens het hycare concept gaan werken, alles schoon en rein waardoor werk plezier om hoog gaat met gezondere koeien. Z’n innovatieve inslag heeft hij in ieder geval niet van pa Vijverberg geërfd constateert Sander. “Mijn vader was totaal niet van het automatiseren. Toen ik het bedrijf overnam in 2009 zei hij: jij gaat het doen zoals jij wilt, ik kijk wel aan de zijlijn mee.”
Toekomst voor de melkveehouderij
In het Westland moesten vader en zoon twintig jaar geleden wijken voor de aanleg van de N222. Daar stonden toen nog 65 koeien op stal. In een aantal fasen is de veestapel gegroeid. “Inmiddels melk ik 150 koeien. En dat gaat goed. Of dit de toekomst is voor de melkveehouderij? Je moet het wel heel goed organiseren, anders ga je nat. Ook hier is alles nog lang niet optimaal. “Het kan altijd beter, elke dag.” Naast de automatisering en de mechanisering die meehelpt, besteedt Sander veel werk uit, zoals het mest rijden en hakselen van gras en de maïs ook de zaaiwerkzaamheden (gras/maïs) worden uitbesteed.
Niet te druk maken
Zelf maakt hij zich niet al te veel zorgen over de toekomst. “Ze kunnen wel zoveel willen. Maar ik denk altijd: daar moet je je niet te druk om maken. Dan kun je beter een te-koop-bord in de tuin slaan. Ik weet zeker dat je met een bedrijf als dit kans van slagen hebt in de toekomst.”
Het beeld dat de gemiddelde Nederlander van de sector heeft, zou wel wat genuanceerder mogen zegt hij. “Als boeren moeten we onszelf veel meer laten zien. Je moet laten zien wat je doet, waar je goed in bent. Dan winnen we het altijd van de propaganda van organisaties als Wakker Dier. Ik probeer zo goed mogelijk te zijn voor mijn dieren. Ik doe aan deelweiden. Er komen hier veel schoolklassen. En altijd is er de vraag; waarom lopen de koeien zo weinig buiten? Dan laat ik ze zien hoe ze hier leven. Met lekker zachte bedden om op te liggen. Die koe geeft zelf aan wat ze het lekkerst vind. En dan is de stal zo gek nog niet.”
Andere accountant
Een paar jaar na zijn bedrijfsovername verhuist VOF Vijverberg nog een keer: nu naar een andere accountant, Alfa. Met een lachje: “Ik vind boekhouders altijd te duur, maar ze doen wel goed werk. Met het bouwen van een nieuwe stal heeft John Daalhuizen van kantoor Gorinchem mij heel goed geholpen. We kregen de financiering niet rond, we zaten in een lastig pakket. Een andere bank heeft het goed opgepakt. Op John zijn advies hebben we ook met het stukje land dat mijn vader nog heeft een apart bedrijf gemaakt. Dat kwam fiscaal beter uit volgens John.
Ik lever mijn facturen digitaal via Mijn Alfa aan. Arina Buitenhuis en Nienke den Boer verzorgen dan weer de administratie en de aangiften. Dit werkt goed. Dit scheelt mij weer tijd. Aan het verwerken van de administratie begin ik niet meer. Bij Alfa doen ze niet anders. Ook wordt de mestboekhouding, Gecombineerde Opgave en de Kringloopwijzer verzorgt door Alfa, Valentijn van Riel is mijn vaste contactpersoon hiervoor. Ik besteed hier liever een paar honderd euro aan met het idee dat het goed geregeld is dan dat ik er zelf veel tijd aan kwijt ben.
Volgende generatie?
Of er nog een volgende generatie Vijverberg komt die boer is? Sander: “De oudste van de drie vindt trekker rijden leuk en de koeien heeft hij nog niks mee. Zelf denken we dat in de jongste misschien wel het meeste potentieel zit. We zien wel. Tot m’n achttiende keek ik ook nooit naar een koe. Ik zeg altijd: ga doen wat je leuk vindt. En als je later denkt dat je boer wilt worden, dan faciliteren we dat. Maar als het iets anders wordt, is het ook goed.”
Ondernemersverhalen
Ben je benieuwd naar andere ondernemersverhalen?
