Banner

Bedrijfsopvolging, bedrijfsverplaatsing en overstap naar bio in één voor maatschap Tiecken-Lucassen

28 januari 2022 | Door:  Peter Rondeel

Hij droomde er altijd al van, melkveehouder worden. Zonder boerenbedrijf thuis lag die stap niet voor de hand. Maar toch vindt Sander Tiecken zich op z’n 31ste terug op een pracht van een boerderij, samen met partner Joyce en hun twee kinderen. In Aerdt - gemeente Zevenaar - boert hij biologisch, met honderd melkkoeien en veertig stuks jongvee op ruim honderd hectare. Sander had het geluk om melkveehouders Herman en Jaan Lucassen tegen te komen, die hem samen met stichting Twickel in het boerenzadel hielp. Nu nog in een maatschap, straks zelfstandig. “Met het extra geld dat we per liter krijgen moeten we iets kunnen overhouden”, twijfelt Sander niet aan het toekomstperspectief.

Al vroeg is Sander gefascineerd door het boerenbestaan. “Een van mijn opa’s had een melkveebedrijf, de andere hield schapen. Een vriendje bij mij in de klas had thuis een melkveebedrijf. Ik vond het van jongs af aan al mooi.” Hij volgt de middelbare landbouwschool, gaat als agrarisch bedrijfsverzorger aan de slag bij verschillende boeren. Eigenlijk wil hij zelf boer worden. Een van zijn vaste adressen is Herman Lucassen, die met echtgenote Jaan boert in de uiterwaarden bij Doesburg. “Ik zou 65 worden. Onze dochters hebben alle drie een andere richting gekozen. Ik had geen opvolger en ik had al aan de verpachter, stichting Twickel, aangegeven dat ik ermee wilde stoppen.”

Het klikt tussen de twee. En er is nóg een reden waarom hij sympathiek tegenover de wens van Sander staat. “Vijfendertig jaar geleden wilde ik zelf ook boer worden. Mijn vader pachtte een veel te klein bedrijf dat geen toekomst had. Maar de rentmeester had toen de wens om er een levensvatbaar bedrijf van te maken. Hij vroeg mij of ik dat wilde realiseren. Hoewel het een groot risico was, ben ik de uitdaging aangegaan en het is een succes worden. Ik herkende mijzelf van toen in de Sander van nu.”

Maatschap aangaan

Eerst komt het tot een samenwerking op het bestaande bedrijf van de Lucassens. Herman, Jaan en Sander gaan er in 2018 een maatschap voor aan. Maar verpachter Twickel heeft andere plannen met de locatie. Herman: “Ik moest tegen Sander zeggen dat het niet doorging. Dan zou ik de boel hebben verkocht en was het verhaal afgelopen.”

‘Geitenwollensokken’

Maar net als dertig jaar terug komt de verpachter met een alternatief. Twintig kilometer verderop, in Aerdt, komt een melkveebedrijf op de pachtgrond van Twickel vrij. Met één harde eis: de maatschap Tiecken-Lucassen moest er biologisch gaan boeren. “Geitenwollensokken, was mijn eerste reactie”, zegt Sander. Maar dat is iets van vroeger merkte ik al gauw toen ik me erin ging verdiepen. Ik zag er een leuke uitdaging in. Het bedrijf in Doesburg overnemen zou qua financiering makkelijker zijn geweest. De gebouwen daar waren min of meer afgeschreven. Dat is hier in Aerdt niet het geval, die vertegenwoordigden nog een flinke waarde die we moesten overnemen. Maar biologisch ondernemen zou in Doesburg weer lastiger worden, omdat je elke keer na een overstroming van de uiterwaarden je grasland moet vernieuwen.”

Langs bij de banken

Voor de financiering gaan de twee bij de bekende grootbanken langs. Zonder resultaat. “En uitgerekend de bank die altijd het hardst roept over natuurbehoud en jonge boeren helpen liep snel weg”, moppert Herman. “Dit kon niet, dat kon niet. Er zou geen rendement in het bedrijf zitten. Totdat we een keer op een biobeurs in gesprek raakten met een andere bank. Die was wel gelijk enthousiast.” Samen met Hermans aandeel in de maatschap en twee jaar lang korting op de pacht is het genoeg voor een vliegende start.

Even schrikken

Hoewel, vliegend... Herman: “Het was wel even schrikken toen we hier kwamen. De grond was al die jaren bewerkt door een loonwerker. Die had het helemaal vastgereden. Het eerste jaar groeide het gras maar een heel klein beetje. Maar op zich is het goede grond. De verkaveling was in eerste instantie niet goed, maar de verpachter heeft met ons meegedacht om het areaal te vergroten. Voor de zekerheid hadden we in eerste instantie nog de helft van de grond in Doesburg aangehouden. En de melkstal was op.”

‘Altijd goed gelopen’

Twee jaar krijgt een reguliere ondernemer die overstapt. Pas daarna mag de melk ‘biologisch’ heten. De transitie viel achteraf mee. Ook omdat Herman al een extensief bedrijf had. Sander: “We hadden een begroting laten maken hoe het zou gaan lopen. Die liet al zien dat we de eerste twee jaar na de overschakeling zouden gaan interen. Maar nu loopt het aardig. Het heeft eigenlijk al die jaren goed gelopen. En de verwachting is dat het nog beter gaat lopen nu het bedrijf helemaal biologisch opereert.”

Biodiversiteit terugbrengen

De melk van de koeien - Fleckvieh, Holstein en kruisingen van die twee - gaat naar Eko Holland, de coöperatie van biologische melkveehouders die een hogere melkprijs betaalt. “Met het extra geld dat we per liter krijgen is het zeker de bedoeling dat we er iets aan over kunnen houden”, zegt Sander. Echtgenote Joyce doet de administratie van het melkveebedrijf. Daarnaast heeft zij een nagelstudio aan huis.

Het gebruik van krachtvoer wil Sander verder terugdringen, door zoveel mogelijk weidegang en die te optimaliseren. Ruwvoer komt van de eigen percelen. Deze zijn door Twickel omzoomd met groene hagen en metersbrede stroken die de biodiversiteit moeten terugbrengen. Van de 108 hectare is 29 hectare bedoeld voor de natuur. Sander: “Maar daar kunnen we nog wel het jongvee weiden. ” De koeien die melk geven krijgen tussen half april en half oktober minimaal acht uur per dag buitenlucht .

Samen met echtgenote Jaan woont Herman inmiddels in Doesburg in een nieuwe woning. In het begin helpt hij nog dagelijks mee in Aerdt. Onderhand is zijn inbreng fors terug gelopen. “Het is ook de bedoeling dat Sander het helemaal alleen gaat doen. Ik wil hem daarbij niet te veel voor de voeten lopen. Maar ik zit nog wel in de maatschap.” Hij heeft vertrouwen in zijn bedrijfsopvolger. “Van de honderd boeren heb je er vijftig die boven de streep zitten en vijftig eronder. Ik heb het idee dat Sander bij de bovenste helft zit. En hij is nog maar net begonnen”, zegt hij met een goedkeurend oog.

Gegroeid als boer

Sander kan het beamen. “Ik heb me er onderhand goed in verdiept, ook om alle regels te kunnen naleven. Ik heb veel biobeurzen bezocht, ik heb het idee dat ik de afgelopen jaren gegroeid ben als boer. De stal is redelijk bezet, met de grond gaat het goed. Op de lange termijn zou ik misschien nog iets willen groeien. Het is even aankijken met de arbeid, maar het plan is om zelf de stierkalveren te gaan afmesten. De definitieve overname is de volgende grote stap.”

Enthousiasme bij Alfa

De Alfa-vestiging in Zelhem heeft veel begeleiding - bedrijfskundig, fiscaal, juridisch - voor haar rekening genomen. Herman: “Ik heb altijd een goede relatie met Alfa gehad. Je kon er meteen terecht met vragen. Heel anders dan bij mijn vorige accountantskantoor.” Sander nam de relatie met Alfa van hem ‘over’. “Ik merkte ook het enthousiasme bij Alfa. Ik kon heel goed sparren met bedrijfskundige Bor Houwers en fiscalist Ton Knoef.” Toch is het een langdurig traject: een bedrijfsopvolging, een bedrijfsverplaatsing en de start van een biobedrijf in één. Of Herman daar op zijn leeftijd nog wel zin in had? “Ik had er zeker zin in, anders had ik het niet gedaan. Ik vind het mooi dat ik Sander ermee kon helpen, ook omdat hij zo enthousiast is. Dat is altijd mijn drijfveer geweest om mee te doen.”

Peter Rondeel

Peter Rondeel

Relatiemanager

088 2531322 | prondeel@alfa.nl


Meer over Peter