Ondernemer in beeld: VOF Ramaker-van Faassen

17 maart 2021 | Door:  Bertus Dijk

De boeren Jan Ramaker en Johan van Faassen hebben geen moment spijt gehad van hun keuze om samen te werken. De twee runnen inmiddels al 23 jaar een melkvee- en akkerbouwbedrijf in Ane, een buurtschap in de gemeente Hardenberg.

Jan: ,,Wanneer iedereen links afgaat, kan het soms verstandig zijn rechts af te slaan.” Met dat motto zijn de twee boeren al ver gekomen. Jan heeft het bedrijf van zijn vader overgenomen. Jan en Johan werken sinds 1998 samen. In 2003 is VOF Ramaker-van Faassen opgericht. Dat bleek één van de beste beslissingen te zijn die ze samen hebben genomen. Jan heeft zijn hart meer liggen bij het land, Johan bij het vee. Dat vult elkaar goed aan. Ze hebben een duidelijke taakverdeling waarbij Jan zich voornamelijk richt op de akkerbouw en Johan op de melkveehouderij.

De twee zijn niet bang om risico’s te nemen. Zo raadde iedereen het ze af om door te gaan met de akkerbouw. Jan: ,,Ze zeiden begin er maar niet aan, want over vijf jaar is het gebeurd met de akkerbouw in Nederland.’’ ,,Maar we zijn er nog steeds,’’ vult Johan hem optimistisch aan. Volgens Jan kun je beter spijt hebben van dingen die je wel hebt gedaan, dan van dingen die je niet hebt gedaan. Maar dat betekent niet dat de twee niet goed nadenken over beslissingen. Samen wordt er flink overlegd. De vader van Jan wordt daar nog steeds in meegenomen. Met zijn 87 jaar, stapt hij zelfs nog weleens op de trekker of helpt met harken en schudden. Volgens Jan is klantbeheerder Bertus Dijk één van de drijvende krachten achter het succes van de onderneming. Jan: ,,Hij attendeert ons op dingen die spelen en waar wij nog niet aan hebben gedacht. Hij denkt met ons mee. We kunnen met vragen altijd bij hem aankloppen.’’

Jan Ramaker (links) en Johan van Faassen (rechts)

Akkerbouw en veeteelt

Beide mannen wisten van jongs af aan wat ze wilden in de toekomst. Jan: ,,Voor moeilijke studiekeuzes heb ik nooit gestaan. Sommige mensen zijn dertig en weten nog niet wat ze willen worden. Ik was vijf en wist het al zeker.’’ Dat gold ook voor Johan. Hij was geen vreemde op de boerderij van Ramaker. In drukke tijden hielp hij weleens mee. Voorheen werkte hij bij iemand anders in loondienst, maar dat liep af. Nu runnen ze met z’n tweeën het bedrijf. Johan heeft daarnaast op zijn eigen boerderij nog zo’n 100 stieren op stal staan. Ook doen de twee af en toe nog wat loonwerk bij collega boeren. De combinatie van akkerbouw en veeteelt, vinden ze beide heel mooi. Maar dat kun je niet alleen doen. Met z’n tweeën gaat het ze goed af. Af en toe springt een stageloper of familielid bij. ,,En vergeet onze twee melkrobots niet, het zijn net medewerkers’’ grapt Johan. De robots vinden ze hun beste investering sinds tijden. Jan: ,,Je bent veel flexibeler. We besparen zo’n drie uur werk op een dag.’’

De melkrobots vinden Jan en Johan hun beste investering sinds tijden

Kringloop

Ieder jaar investeren de boeren in nieuwe machines, het meeste werk doen ze met eigen toestellen. Omdat ze naast de melkveehouderij ook land hebben, hebben ze een kringloop binnen hun bedrijf. Met zo’n 150 hectare grond verbouwen ze naast gras en mais hoofdzakelijk aardappels en suikerbieten. Het mais van het land gaat naar het vee. Ze hebben zo’n 100 koeien op stal staan. Het deel dat ze overhouden aan mest in de melkveehouderij kan naar de akkerbouw toe. Ook voeren ze nog mest aan van collega veehouders.

Jan vindt het jammer dat boeren soms weg worden gezet als ‘milieucriminelen’, want ondernemen doet hij óók met het oog op het milieu. ,,Doordat we een substantieel aandeel late rassen aardappelen, suikerbieten en gras in ons bouwplan hebben, zijn we in tegenstelling tot andere sectoren, al sinds jaar en dag CO₂-neutraal aan het ondernemen. Landbouwgewassen zijn namelijk net als bomen zuurstofmakers. We investeren veel tijd, geld en moeite in het structureel verbeteren van de bodem. Maar in de pers lezen we dat de bodem uitgemergeld wordt. Opmerkelijk dat we in die uitgebuite grond wel jaarlijks opbrengstverhoging realiseren.” Jan wil graag verduurzamen en optimaliseren, maar dan moet het wel ‘fair en met respect voor elkaar’.  Volgens hem moet zijn sector zich aan steeds meer regels houden, die telkens weer veranderen. ,,Ik hoop dat de overheid in de toekomst een stip op de horizon zet waarbij wij als ondernemer op onze eigen manier de komende decennia de vrijheid hebben om de gestelde doelen te kunnen behalen.”

Jan richt zich voornamelijk op de akkerbouw, Johan op de melkveehouderij

Toekomst

Hoe de toekomst eruit gaat zien, is onduidelijk. Een opvolger is er nog niet. Jan hoopt dat het bedrijf binnen de familie kan worden overgedragen. Of dat gaat lukken, is niet zeker. Toch maken ze zich daar nog niet te druk om. Voorlopig blijven de twee boeren doorgaan zoals ze het de afgelopen jaren hebben gedaan. Jan: Ik ben blij dat we destijds niet alleen gekozen hebben voor meer koeien maar het bedrijf in balans hebben door de aankoop van grond. Ik ben trots op wat er nu staat.”