Ponsteen & Ponsteen, de drukwerkbroers uit Nijverdal

In die halve eeuw is er veel gebeurd in de grafische sector. Internet zou de doodsteek betekenen voor gedrukte media. Toen dat niet gebeurde, kwamen er internetdrukkers die een deel van de omzet wegkaapten. Maar drukkerij Ponsteen bestaat nog altijd. “Er is wel een kaalslag geweest, maar ik denk niet dat die alleen met internet te maken heeft. In onze omgeving had je veel kleine drukkerijen van één, twee man. Veel mensen die ouder zijn geworden zijn noodgedwongen gestopt. Wij zijn met tien medewerkers geweest, nu nog met zeven. Als we toen kleiner waren geweest, bestonden we nu niet meer. En als grote drukkerij is het ook niet leuk. Wij zitten er net tussenin.”
De klanten komen voor een groot deel uit de directe omgeving. “We hebben heel veel kleinere klanten. Trouwe klanten die regelmatig terugkeren. Dat is echt wel iets voor Nijverdal en omstreken, dat we elkaar iets gunnen.”

Ook de breedte van de dienstverlening heeft ertoe bijgedragen dat drukkerij Ponsteen nog altijd floreert. “Onze kracht is dat we meerdere dingen kunnen. We zijn een echte handelsdrukkerij. Veel briefpapier, catalogi, enveloppen, tabbladen, het kerkblad elke veertien dagen alles wat maar met papier te maken heeft. En we doen ook de complete nabewerking in eigen huis: snijden, nieten, vouwen, stansen, rillen.”

Dat ‘eigen huis’ is de Rudolf Dieselstraat in Nijverdal, de zichtlocatie die Ponsteen dit jaar in mei betrok om ruimte te bieden aan het groeiende machinepark. Ritske: “We zijn van oudsher een offsetdrukkerij, maar we hebben ook twee printstraten voor digitaal drukwerk. De machines die we hebben zijn gemiddeld een jaar of tien oud. Als je die goed onderhoudt, is er niks mis mee. De printstraten vervangen we wel elke vijf jaar.”

 

‘We’ is Ritske en broer René, die alles op de werkvloer in goede banen leidt. Ritske (53) is de man op kantoor. “René regelt het drukkerijgedeelte, ik doe de offertes en het klantencontact. Het werk is zo veelzijdig. Het lijkt allemaal wel op elkaar, maar geen dag is hetzelfde. Het is echt maatwerk dat we maken. En het contact met klanten dat je hebt, dat is het mooiste dat er is.”

En toch lag een loopbaan in de grafische industrie niet voor de hand, als het aan pa Ponsteen had gelegen. “Mijn vader zei altijd: ga jij maar iets anders doen”, zegt hij lachend. “Ik heb middelbaar middenstandsonderwijs gevolgd. Dan kun je een winkel beginnen. Maar dat was het niet voor mij. Ik heb de laatste klas niet eens afgemaakt en ben gaan werken in de grafische industrie. Het bloed kruipt toch waar het niet gaan kan. Bij mijn broer René net zo.” Ook al is het hard werken. “Elke dag van acht tot zes. En vaak op zondag nog een halve dag, om de rouwbrieven te maken. Maar op zaterdag ben ik altijd vrij.”

Toch lijkt er na twee generaties al een eind te komen aan het familiebedrijf. “Mijn zoon is leraar Nederlands, mijn dochter zit in de verpleging. Van de twee dochters van René weet ik niet wat die gaan doen. Ach, ik maak met niet druk om die opvolging. Dat duurt me nog veel te lang zegt hij met de nodige luchtigheid.

Wat voor de klanten geldt, geldt ook voor de keus van de accountant: ook die komt uit Nijverdal. “We kennen directeur Antony Verschoor nog van zijn tijd bij Webbink. Hij is een buurman van René. Zo kwamen we bij hem terecht, totdat Webbink werd overgenomen door Alfa. En het bevalt nog altijd goed. We hebben een fijn contact. De lijntjes zijn heel kort. Wim Simon (senior assistent accountant) komt elk jaar bij ons op het bedrijf de jaarcijfers maken. Dat waarderen we. Alfa volgt ons ook nauwgezet in deze coronatijd. We krijgen informatie over de NOW-regeling, als er iets is kunnen we gelijk bellen. We hebben wel een beetje omzetverlies gehad, maar gelukkig valt het mee.”