Hoofd, schouders, knie en teen – omgaan met verandering
24 december 2019 | Door: Carl Drenth
Ik heb het begin dit jaar gehad over noaberschap, rentemeesterschap en trots. Als ik nu terugkijk naar het jaar 2019 is mijn oproep nog steeds zeer actueel.
Wat is er mis met naar elkaar omkijken, aandacht hebben voor het milieu/maatschappij en trots zijn. En dat allemaal in een goede balans en het liefst zonder een wijzend vingertje en zonder oordeel. In dit bericht beschrijf ik mijn zoektocht in het vinden van een juiste balans en hoe wij binnen Alfa omgaan met veranderingen.
De transities waar wij mee te maken hebben betekent verandering en dat is voor een aantal mensen best lastig. Binnen cluster Groningen hebben wij ook te maken met veranderingen en nieuwe werkwijzen en wij proberen hier als volgt mee om te gaan:
Dus nieuwe werkwijzen verbeelden wij eerst, dan voeren wij deze in en gaan ervaren of het werkt. Wij vergeten onze mensen niet en wij vragen hun om zelf te reflecteren, inzicht te krijgen en te transformeren. Dus wij besteden aandacht aan de verandering en ook vooral aan de mens die met de verandering om moet gaan.
In het zoeken naar mijn eigen balans tussen people, planet, profit en pleasure ben ik sinds het jaar 2011 terecht gekomen bij de vluchtelingenorganisatie ZOA. Als vrijwilliger ben ik betrokken bij projecten in Burundi en controleer ik geldstromen. Zo was ik afgelopen november in Burundi en zag hoe mensen daar omgingen met hun leven en hoe ze zelf in actie kwamen. Ze werkten daar in de projecten vanuit een drietal principes:
- Empowerment: geloof in het eigen vermogen om de realiteit te kunnen veranderen met de intrinsieke motivatie om actie te ondernemen
- Integratie: bewustzijn van het belang van veerkracht binnen de landbouw en de opname van geïntegreerde activiteiten in een plan
- Samenwerking: uitwisseling van kennis om samen tot verbetering te komen en samen actie uit te voeren
En ik met heb eigen ogen kunnen zien dat het werkt. Mensen hebben eigenwaarde, werken vanuit een duidelijk plan en werken samen. Ik geloof ook dat wij in Nederland onze “problemen” vanuit dezelfde methodiek zouden kunnen aanvliegen.
De titel van mijn bericht is “hoofd, schouders, knie en teen” . In ben vanaf het jaar 2011 betrokken bij Burundi en om nog onduidelijke redenen, leer ik de kinderen daar het liedje hoofd, schouders, knie en teen.
- Hoofd: de eerste verandering begint in het hoofd - empowerment
- Schouders: zet je schouders onder de veranderingen
- Knie: veranderen wil niet zeggen dat je door de knieën gaat
- Teen: als je sterk in je schoenen staat, ben je in staat om met gebeurtenissen om te gaan
Ondernemen blijft balanceren tussen people, planet, profit en pleasure en wij helpen jullie graag met deze vraagstukken.
Ik wens jullie prettige dagen en een gezond 2020.
